Back to basics in the jungle.

Met de boot door het oerwoud. 
Na een drukke vierdaagse en een nachtje deugddoende slaap heb ik eindelijk een rustig moment gevonden om mijn jungleverhaal uit te typen. Het belooft een lang bericht te worden, want de trip was onvergetelijk mooi! Ik heb al veel verschillende reizen gedaan, maar zoveel natuur had ik nog nooit gezien.

29/03: Einde van de wereld. 
De trip startte met een korte taxirit naar het Oxygen Resort. Daar zouden we met de bus vertrekken. Toen we daar aankwamen, stonden we al voor een eerste verrassing. Wat bleek, we zouden met een groep senioren meereizen volgens onze taxichauffeur. Maar zij waren allemaal nog bijzonder fit. Even later stapten ook nog 5 Nederlandse stagiaires op. Zodat jong en oud eerlijk verdeeld waren.

Aan het einde van de weg - groepsfoto

Na een drie uur lange rit (met veel pauzes) kwamen we aan bij Atjoni. Hier stopte de weg. Het was onmogelijk om met de bus verder te reizen. Daarom werden onze spullen overgescheept op een bootje. Het werd een zalige rit met het zonnetje op ons gezicht. Na ongeveer een 40 min. kwamen we aan op Isadou, ons vakantie-eiland. Hier verbleven we vier dagen. Ik lag met Katrien in een gezellig kamertje met een prachtig uitzicht op de Surinamerivier.

Ongelooflijk mooi uitzicht. 

We konden het niet laten om hierin een frisse duik te nemen. Veel zwemmen kwam er niet aan te pas. We genoten vooral van een natuurlijk bubbelbad tussen de rotsen.

's Avonds bezochten we het Marrondorpje Jaw Jaw. Het dorp is oorspronkelijk in de jungle ontstaan door Afrikaanse slaven die wegliepen van de plantages waarop zij slavenarbeid moesten uitvoeren. Tegenwoordig wonen hier steeds meer mensen. Ook hier merk je de vooruitgang. Je hebt nog steeds de traditionele hutten, maar er zijn ook hutten die bestaan uit steen met golfplaten als dak... Tijdens onze wandeling werden we vergezeld door de kinderen uit het dorp. De meeste verstonden we niet, maar ze vonden het erg plezant om wat met ons te spelen.

Rustpauze in de 'bar'. 

Enthousiaste kinderen.

Toen we terugkeerden naar ons eiland was het al aardig donker. We hoorden verschillende geluiden van de vele insecten in de jungle. Dit zijn niet de enigste dieren die hier leven. Op het dak van één van de kamers zagen we een dikke vogelspin. Brr.. Die heb ik liever niet in mijn bed! Gelukkig beschermen de klamboe's ons hiertegen. Het licht in onze kamer moest ook blijven branden. Zo werden we niet gestoord door de vleermuizen die hier rondvliegen.

30/03: Pindanoten en Samakaa museum in de hitte.
Het werd al gauw ochtend. Het was zalig om in alle stilte te kunnen slapen. Na een stevig ontbijt stond er een dagtrip op het programma. We reisden ongeveer 1,5 uur met de boot en kwamen toen aan op Pikin Slee. Dit dorp staat bekend omwille van zijn vele beelden uit hout. We bezochten dan ook het huisje waar enkele houtsnijwerken gemaakt werden.

Daarna stapten we flink (bergop) door naar het Samakaa museum. Tijdens onze wandeltocht zagen we overal pindanoten die gepeld werden en vervolgens te drogen werden gelegd. Later zou hiervan pindasaus gemaakt worden. De kinderen die we in het dorp tegenkwamen, kregen wat lekkers. Hier waren zij heel blij mee.

Toen we uiteindelijk het museum bereikt hadden, genoten we eerst van een drankje. Daarna gingen we in de prachtige tuin rondwandelen. Er stonden verschillende beelden uit hout. Ook was er een prachtige kruidentuin vol bloemen die we even verkend hadden.

 


 

Op onze picknickplaats begon het plots te stortregenen. Vermits we toch al doorweekt waren, besloten we om in de Surinamerivier te gaan zwemmen. Dit was een hele ervaring! Samen zaten we gezellig in het midden van de rivier op een rots.

S' avonds stond er nog kaaimannen spotten op het programma. Het duurde even voor we er zagen, maar daarna lieten ze zich toch zien. Al was het bekijken van de prachtige sterrenhemel en het horen van de vreemde nachtgeluiden al een hele belevenis op zich.

31/03: Pasen in't groen.
's Ochtends vroeg vertrokken we opnieuw naar het eiland Jaw Jaw. Daar brachten we een bezoekje aan de christelijke kerk. Hierbij moesten de mannen rechts gaan zitten en de vrouwen links. Wegens omstandigheden zaten wij toch rechts, ha ha. Het meeste wat er gezegd werd, gebeurde in het Sarramacaans. Waardoor het voor ons soms een beetje Chinees leek. Toch werden er voor ons ook enkele zinnen in het Nederlands vertaald.

Er hing een leuke sfeer in de kerk. Er werd veel gezongen en enkele Bijbelse verhalen werden voorgelezen. Op het einde van de viering had een man enkele mededelingen te verkondigen. De eerste was om de kinderen weg te houden uit de jungle. Dit deed men door te zeggen dat wanneer men bepaalde geluiden hoort, men moet wegblijven uit het bos. De tweede mededeling ging over ons bezoek. We zouden namelijk spelletjes met de kinderen spelen.

Op het pleintje deden we met een hele hoop kinderen enkele kringspelen, voetbal, estafettes... Katrien haalde ook haar schminktalenten boven. De resultaten waren heel mooi. Onze medestagiaires hadden ook wat speelgoed meegebracht waarmee de kinderen zich goed vermaakten.

Schminken.

Kringspelen.

Bij ons vertrek waren veel kinderen een beetje droevig. Ze hadden een leuke tijd gehad. Teruggekomen op ons eiland gingen we weer zwemmen. Maar deze keer werd het avontuurlijker. We klommen via de rotsen naar de overkant. Dit ging niet altijd even vlot. Vermits de stenen gloeiend heet waren en ik mijn teva's vergeten was! Gelukkig konden we uitrusten op een boom in het water.

Rare belgen met Nederlandse companie.

Opnieuw was de avond er snel. Vermits ik zo moe was, kroop ik vroeg in bed. Morgen zou het al de laatste dag zijn...

01/04: Tam tam in het woud.
Alweer een nieuwe dag in de natuur. Jammer genoeg begon deze niet zo mooi als anders. Hevige regens zouden onze plannen in het water laten vallen. Maar ondanks alles ging de uitstap toch gewoon door.

Regenachtige dag.

Helemaal doorweekt kwamen we in de echte jungle aan. Daar zouden we een wandeling maken met een gids. Deze vertelde over de verschillende geneeskrachtige en eetbare planten in de natuur. Het was zeer interessant!

Onderweg stopten we ook bij een zeer bijzondere boom, genaamd boekoe boekoe. Deze gebruikt men in de jungle om met elkaar de communiceren. Het was verbazingwekkend hoeveel geluid eruit voortkwam! De gids gebruikte een hakmes om tegen de boom te slaan en dit klonk wel kilometers ver. Tegenwoordig noemt men deze boom 'lawaaiboom' of 'telefoonboom'. Logisch toch?

Op onze tocht zagen we ook enkele kleine aapjes hoog in de bomen spelen. Daarnaast waren ook de muggen weer van de partij. Om één of andere reden hebben ze mij heel graag, want ik werd zelfs op mijn voorhoofd gestoken!

dichtbegroeide jungle.

Uiteindelijk kwamen we aan bij het kostgrondje. Het zag er anders uit dan ik me had voorgesteld. Het was een gekapt stukje oerwoud waarop m'n willekeurig gewassen had gepland. Alles stond er door elkaar! Bacoven, pompoenen, vreemde vruchten ...



Vervolgens zetten we onze tocht verder richting boot. Eenmaal terug op ons vakantie-eiland was het tijd om onze koffers te maken. We genoten nog van een laatste maaltijd. En vertrokken dan terug richting het drukke Paramaribo. Tijdens de rit werd de vermoeidheid duidelijk. Velen van ons deden dan ook een dutje.

Toen we terug aankwamen bij ons huisje zat onze trip er volledig op.
Het was echt onvergetelijk avontuur!