De broes in.

Tweedaagse: Matapica
We rusten goed uit en maken ons dan klaar om naar Matapica te vertrekken. Beter bekend als het strand met de zeeschildpadden. Om 10 uur staat onze taxichauffeur Chico vrolijk voor de deur. Nog vlug even Wouter en zijn zus oppikken en dan zijn we helemaal klaar voor. 

Na een korte rit stoppen we bij een plaatsje aan de Surinamerivier. Daar nemen we de boot naar de overkant. Onder een gezellig terras brengt een vriendelijke dame ons het plaatselijk gerecht, roti. We eten onze buik vol en daarna is het tijd om onze tocht verder te zetten.

We stappen in een klein bootje en varen door verschillende smalle kreekjes. De tocht is echt prachtig. Ik blijf me verbazen over hoe mooi de natuur hier is. We passeren o.a. een grote vijver met lelie's. Op een smal stuk moeten we even uit de boot stappen om deze via een soort bruggetje naar de andere kant te trekken.

Na ongeveer een half uurtje komen we op Matapica aan. Daar hangen we onze hangmatten op en besluiten we om even van de zon te genieten. De jongens wagen zich aan een duik in het zoute water, terwijl wij op het strand liggen te zonnen. Rond etenstijd keren we terug. Vervolgens ondergaan we een transformatie.

Dichte schoenen, lange broek, trui... het is allemaal heel erg nodig. We merken het al vanaf het moment dat we in ons bootje stappen. We worden namelijk aangevallen door wel honderden muggen die ons bloed maar al te graag lusten. Ze prikken ook echt overal door! Brrr... Snel vertrekken is de enige oplossing voor het steekgevaarte.

De tocht is een echt avontuur. We vangen o.a. onze eerste kaaiman waarbij de vele omstaanders enkele foto's maken van Marc met zo'n beest. Hij staat nu waarschijnlijk op wel tientallen foto's bij onbekenden. Na de fotosessie vaart onze gids verder. We blijven geregeld met onze boot vastzitten in de mangroven of moeten ons bukken voor laaghangende takken. Gelukkig gebeuren er geen ongevallen.

Eenmaal op onze bestemming aangekomen, wandelen we samen met onze gids langs de kust. Deze komt op een bepaald moment naar ons toegestormd. Hij heeft een schildpad gespot, maar we moeten even wachten tot hij begint aan het graven van een put voor de eitjes. We moeten heel stil zijn. Want als deze verstoord wordt, keert hij terug in het water.

Uiteindelijk mogen we de grote lederschildpad van dichtbij bekijken. We zien hoe deze een grote put graaft en vervolgens haar eitjes erin legt. Het camoufleren van de plek duurt erg lang en daarom besluit onze gids om nog naar een andere schildpad op zoek te gaan.

Deze keer gaat het om een soepschildpad. Ze werd jammer genoeg verstoord, waardoor de schildpad op haar terugweg was naar het water. Ook onze andere schildpad zagen we terugkeren naar de Oceaan.

Na deze belevenis moeten we opnieuw de muggen trotseren. Het is echt een hel op het bootje. Onze gids besluit om in het midden van het moeras even te stoppen en een kaaiman te vangen. Wij slaan ondertussen met onze armen in het rond om de muggen weg te houden. Het moet echt een  vreemd zicht geweest zijn...Gekke toeristen in het moeras.

Uiteindelijk ontsnappen we en vangt onze gids een kaaiman op een andere plek. Met een extra passagier aan boord keren we terug naar Matapica. Daar mogen we opnieuw de kaaimannen vasthouden. Deze keer zijn hun bekjes wel afgeplakt. Gelukkig....We kunnen naar huis terugkeren met al onze vingers.

We sluiten de dag af met een hapje en en drankje en kruipen vervolgens onze hangmatten in. Ik slaap onverwachts goed...

De volgende ochtend is het weer echter totaal omgeslagen. We worden 'overspoeld' door veel wind en tropische regenbuien. Je moet nog maar naar het toilet lopen en je wordt al kletsnat. Ook is er een dode lederschildpad op het strand aangespoeld. Niet alleen wij zijn nieuwsgierig....

Na nog wat uitgerust te hebben, wachten we op onze bootsman. Deze bracht voor ons poncho's mee. We werden omgetoverd tot een soort 'roze clan' met Wouter als hoofdleider in het blauw. Jammer genoeg waren deze olijke pakjes niet helemaal waterbestendig. We komen als nog doorweekt aan.

Er volgt nog één laatste bami en dan terug de boot op en de taxi in. De laatste trip zit er nu definitief op. Maar van één ding ben ik zeker. Ik zal het Surinaamse binnenland nooit vergeten. Hieronder nog enkele sfeerfoto's van Matapica.

 

X,
Laurine

Fort Nieuw Amsterdam

Switi Suriname
De dagen zijn al weer  snel voorbij gegaan. Het laatste weekend hier in Suriname staat reeds voor de deur. Het is nog erg druk geweest. Hieronder kan je een korte 'review' lezen van wat ik zoal uitgespookt heb. 

07/05: Sandalen gezocht
Ik en Katrien besluiten om van deze dag een 'winkeldag' te maken. We lopen de hele stad door op zoek naar bepaalde spulletjes, waaronder sandalen voor Anneke. Het wordt een heuse zoektocht, maar uiteindelijk vinden toch wat we zochten. Tijdens onze stadswandeling worden we voortdurend aangesproken. We krijgen dingen te horen zoals "Hoi poppetjes, blondjes..." 

's Avonds bezoeken we nog een laatste keer TBL Cinemas, ons favoriete uitstapje bij tropisch regenweer. De film die we wouden zien (Iron Man) was jammer genoeg al uitverkocht. Gelukkig was er nog keuze genoeg. Uiteindelijk beken we de nieuwe Scary Movie. 

08/05: Fort Nieuw Amsterdam
Samen met onze nieuwe Nederlandse huisgenote Yvette trekken we erop uit. Door middel van een stadsbus en een boot bereiken we Fort Nieuw Amsterdam. Onderweg zien we verscholen tussen de palmbomen enkele kanonnen staan.

Eenmaal binnen in het Openluchtmuseum genieten we van de prachtige natuur. We maken een wandeling en bezichtigen enkele overblijfselen uit de Tweede Wereldoorlog. Omdat het zo'n warme dag is, moeten we geregeld gaan zitten. In het plaatselijk cafeetje nemen we dan ook iets te drinken. 

Het eerste gebouw dat we op onze wandeling tegenkwamen, was het kruithuis uit 1740. Hier werd vroeger het buskruit in bewaard. Nu kan je er een tentoonstelling over de Tweede Wereldoorlog en over de oorlog met Korea bezichtigen. 

Tegenover de opslagplaats staan enkele prachtige koetsen. Je hebt ze in allerlei kleuren en zijn echt heel mooi. Ik kan me moeilijk inbeelden dat de mensen zich vroeger zo verplaatsten. 

In het Museum bevindt zich ook een grote rijkdom aan fauna en flora. Ik kon het niet laten om even in een boom te kruipen. Met m'n slippers aan werd het slechts 'een poging tot'...

Verderop kwamen we opnieuw een oude opslagplaats tegen. Binnenin is deze helemaal versierd met kindertekeningen. Rond het huisje bevindt zich een prachtige vijver met hele grote lelie's. Je zou bijna denken dat je op de bladeren kan lopen. We hebben dit bij nader inzien toch maar niet uitgetest. 

Soms zagen we ook hele rare dingen. Zoals op de foto hieronder. Een boom waarin allerlei lege flessen Parbobier hangen. Het nut, geen idee, misschien is het gewoon een bizarre manier van 'versiering'? 

In het midden van het terrein staat ook een grote (voormalige) gevangenis. Hierin bevinden zich nu allerlei tentoonstellingen van foto's en schilderijen. Vroeger zaten hier de krijgsgevangenen in opgesloten. Wanneer iemand een zware betreding begaan had, werd deze persoon in de isoleercel gestopt. Een klein, stinkend kamertje vol ongedierte. Dit gebeurde voor minstens 6 dagen, maar ik zou het er nog geen dag volhouden. 

In de tuin stonden ook heel veel oude kanonnen. Ik probeerde deze 'op te tillen'. Het is echter zo zwaar dat er totaal geen beweging in het kanon komt. Je krijgt er enkel stijve armspieren van en een rood hoofd. 

Nadat we volledig het museum volledig bezichtigd hadden, was het tijd om terug naar huis te gaan. Onderweg kwamen van alles tegen: Een begraafplaats, prachtige huisjes, kleurrijke bloemen... We zagen ook dit vreemde tafereel om Suriname schoon te houden: 

Uiteindelijk kwamen we een bus tegen die ons oppikte en naar een andere stopplaats bracht. Van daaruit reden we opnieuw met een busje over de brug terug de stad in. Het was een leerrijke dag waarbij we meer te weten kwamen over hoe de Surinamers de oorlog beleefd hebben. 

X, 

Laurine

End of stage.

Vreemd afscheidsgevoel

Vandaag is het echt onze laatste stagedag. Met een beetje een dubbel gevoel vertrekken we naar ons schooltje. Daar nemen we afscheid van de directie, de leerkrachten en de kinderen... 

We namen lekkere Belgische chocolaatjes mee voor de directeur. Deze zal hij delen met de leerkrachten. Hij vertelde dat hij heel blij is met onze bijdrage van de voorbije drie maanden. Hij bedankte ons en wenste ons veel succes met de verdere studies. 

Ook de leerkrachten waarbij we stage gelopen hebben, vergaten we niet. We gaven hen een kaartje ter bedanking. Daarna verdeelden we enkele snoepjes onder onze leerlingen waarmee ze heel blij waren. We kregen ook enkele leuke Surinaamse cadeautjes waaronder een sleutelhanger, een magneet... en nog vele andere. Hieronder zie je enkele afscheidsfoto's...

Met juf Grachel (5B).

Met juf Beverly (5A).

Met juf Saskia (4A).

Van de andere leden op school namen we ook vlug even afscheid. Ze wensten ons allemaal veel succes in de verdere toekomst en vroegen of we niet terugkwamen naar Suriname. Wie weet... over enkele jaren. 

Sinds kort is er ook een eetkraampje op de school. Hier verkopen ze echt bijna alles...bami, rijst, kip... Vermits we dit in België niet hebben, was het voor ons echt genieten tijdens de speeltijden. Ook de leerlingen vinden het reuze fijn. 

Op de terugweg naar huis maakte ik eindelijk ook een foto van een echte Surinaamse tandartspraktijk. Ik wou dit al zolang doen voor het thuisfront en bij deze.... Speciaal voor mama, papa en zus:

In de namiddag zijn Katrien en ik nog eens gaan 'shoppen'. We kwamen uiteindelijk met (bijna) lege handen thuis. Maar we hebben wel enkele leuke ideetjes opgedaan voor onze zussen. De stadswandeling heeft dus toch wat opgebracht.... 

Vanavond gaan we Iron Man 2 bekijken en daarna kruipen we in ons bedje.

Het was een drukke dag.

X, 

Laurine

Planking aan het zwembad.

Het is een mooie zonnige dag. Ideaal om aan het zwembad door te brengen. Voor onze huisgenotes Lindsey en Rosalie is het de laatste dag. Daarom trekken we met heel ons huisje erop uit. 

Aan 'De Zin'

We genieten van het frisse (jammer genoeg niet zo propere) water en proberen aan de rand van het zwembad nog een beetje bij te bruinen. Bij dit weer lukt dat aardig. We voelen ons ook terug 10 jaar jonger in het water en doen enkele spelletjes met de bal, ha ha. Daarnaast bouwen we een toren van drie verdiepingen en doen de jongens nog enkele pogingen tot 'salto'. Wat voor heel wat kwade blikken van de omstaanders zorgde. Sommige mensen wouden namelijk gewoon rustig een boek lezen. Maar dat was buiten Marc en Lennard gerekend.

Zanzibar in Suriname. 

Na een lange dag in het water gaan we 's avonds smullen in het Pannenkoekenhuisje. Daar zien we nog enkele stagiaires. Ik geniet van een heerlijke zoete pannenkoek met ijs en slagroom. We sluiten deze drukke dag af in de 'Zanzibar' en drinken een zoete cocktail buiten onder het terrasje. 

Zomerse groeten, 

Laurine

Luieren in de hangmat.

Op zoek...
Lekker lang uitslapen en daarna maken we ons klaar om de stad in te trekken. We gaan op zoek naar sportmateriaal voor ons schooltje. Dit is echter niet zo gemakkelijk als gedacht. We zoeken in bijna alle sportwinkels naar degelijke touwen, maar uiteindelijk komen we met lege handen terug. Gelukkig konden we wel een voetbal voor de kinderen vinden. We geven onze zoektocht echter nog niet op. Maandag proberen we het nog eens...

Shop 'til you drop
's Middags trekken we samen met 'het huisje' erop uit. We speuren enkele winkeltjes af. Uiteindelijk koop ik een kleurrijke nieuwe T-shirt. Heel zomers! Wat vandaag zeer toepasselijk is, want het weer is hier echt prachtig.

'Patat'
In de namiddag doen we het rustig aan. Ik besluit om even uit te rusten in de hangmat. Vanavond zullen we lekkere frietjes eten gemaakt door Rosalie en Lindsey. Onze 2 huisgenoten die maandag reeds naar België vertrekken. Daarna zullen we misschien nog een keer iets gaan drinken in 't vat. We zien wel wat de avond brengt....

x,
Laurine

Het einde nadert.

Deze ochtend fietsten we voor de laatste keer met onze 'boekentas' richting stageschool. Het is haast niet te geloven hoe snel het hier voorbij is gevlogen. Het was een mooie, unieke periode die ik niet snel zal vergeten.

Papierwerk 
In de voormiddag lieten we nog enkele evaluatiedocumenten invullen. Zo werden we o.a. beoordeeld voor ons muzoproject en besprak ik samen met juf Saskia mijn voorleesproject. De leerkrachten waren allemaal positief. Maandag zullen we nog een laatste keer terugkeren naar de school om afscheid te nemen en het aangekochte sportmateriaal af te geven. Dan zit de stage er definitief op.

Verfrissende duik
Straks zullen we waarschijnlijk gaan zwemmen. Het weer is hier echter nog steeds even wisselvallig (Veel tropische buien afgewisseld met zon.), maar we zullen het er toch op wagen...

Wisselvallige groetjes,
Laurine

Belgische standbeelden.

Belgïe anders bekeken...
Deze ochtend gaven ik en Katrien opnieuw samen les in de beide klassen van het vijfde leerjaar. Voor de vakantie hadden we allerlei dingen over België verteld. Vandaag speelden we hier verder op in...

Levend standbeeld
We begonnen onze les met een beeldende instap. De leerlingen moesten per twee gaan staan en een standbeeld maken. Hierbij was er één leerling het standbeeld en de andere de beeldhouwer. We zagen allerlei verschillende beeldwerken; statisch, plechtig, speels...

 

Wat weet je nog? 
Daarna lieten we de leerlingen vertellen over wat ze onthouden hadden van onze les over België. Dit bleek heel wat te zijn! Vooral het Belgisch bier, 'den Duvel', bleef hangen bij de leerlingen. Hieronder zie je een woordspin op het bord van wat de leerlingen aanhaalden:

3 - 2 - 1, start! 
Vervolgens konden ze zelf aan de slag gaan. De opdracht luidde als volgt: Maak een standbeeld waarvan jij vindt dat het in België thuishoort en plaats het op een versierde sokkel. Alvorens de leerlingen mochten beginnen, bespraken we de kenmerken. "Want wie heeft er nu ooit al een geel standbeeld gezien?"

Kunstig werken
Daarna gingen de leerlingen ijverig aan de slag. We zagen allerlei prachtige werkjes. Zo tekende een leerling een hele mooie duif en een andere maakte dan weer Manneke en Janneke Pis. Hieronder zie je een paar foto's van de kunstwerken:



Tot slot mochten de leerlingen elkaars werkjes bekijken. Iedereen had knap gewerkt. We zijn heel tevreden met de leuke resultaten.

Kus,

Laurine

We like to move it, move it.

Ongewone rekenles
Ik begin de dag met een rekenles over gelijke verdeling. Hierbij werk ik met materiaal. Ik duid twee vrijwilligers aan en elk van hen krijgt een aantal potloden. Vervolgens moeten zij deze gelijk verdelen. In het begin reageerden weinig leerlingen toen ik vroeg om vrijwilligers, maar na een paar keer staken er steeds meer leerlingen hun vinger op. Na deze 'bizarre' rekenles kwam er nog natuuronderwijs over het milieu aan bod.

Moussier Tombolaaaa
Uiteindelijk vloog de tijd voorbij. Na de tweede pauze stond er gym op het programma. Vermits meester Marc niet zo'n danser is, gaf ik de instap van de les. Ik leerde de leerlingen de 'Logobitombo' dansen en 'Het Vliegerlied'. Na dit 'opwarmertje' (niet dat dit hier echt nodig is) speelden we het nummerspel met de leerlingen. Jammer genoeg werd dit spel onderbroken door een tropische regenbui.



Regenachtige groeten,

Laurine

'Oeno' spelen.

Terug naar het vijfde
Alweer een nieuwe dag op school. Na een paar weken in het vierde leerjaar gestaan te hebben, keer ik nog eens terug naar het vijfde. Juf Beverly vindt het prima. Vandaag zal ik een dagje observeren en vanaf morgen mag ik terug zelf les geven. Ik kijk er naar uit! 

Goed doorwerken op maandag.

'S morgens bekijk ik 3 lessen: rekenen, taal en geschiedenis. De leerlingen moeten goed doorwerken, want ze lopen een beetje achter met de leerstof. Wat me opvalt, is dat hun aandacht naarmate het 13u. wordt erg verslapt. Terwijl ik observeer, werk ik ook verder aan mijn laatste project. Hierbij schrijf ik zelf een fantasieverhaal. 

In het verhaal komen bekende plaatsen van België aan bod. Wanneer het verhaal af is, zal ik er bijhorende prenten bij zoeken/tekenen. Daarna zal ik elke dag een stukje voorlezen aan de klas waar ik die week lesgeef. 

Naschoolse opvang.

's Middags kregen we een lekkere maaltijd. Rijst, kip en een soort bizarre oranje groente. Na het eten krijgen we de vierde klas toegewezen. We laten hen eerst enkele sommen oplossen en na een uurtje schrijven we enkele raadsels op het bord. Deze moeten ze proberen ontcijferen. 

De leerlingen zijn enthousiast en brengen zelf ook enkele raadseltjes aan. Bv. Een man zit in een put. Hoe laat komt hij eruit? Na de raadseltjes is het tijd voor ontspanning. We delen de groep op in 2 en spelen uno. 'Oeno', zoals ze hier zeggen. De jongens uit mijn groepje zijn dolenthousiast! Na 3 keer spelen, is het tijd om hen vrij te laten spelen. Hun concentratie is helemaal op...en die van ons ook. 

Joelend 'Djoelen'

We houden een oogje in het zeil terwijl de leerlingen 'Djoel' spelen. En wanneer de bel gaat, fietsen we in het zonnetje naar huis. Wat een vermoeiende dag! Eenmaal thuis aangekomen, bereid ik nog wat schoolwerk voor en ontspan daarna een beetje.... 

Morgen een nieuwe (drukke) dag, 

x

Laurine

Spokend Brokopondomeer & brullend Browsberg.

19/04: Milkshake-busrit 
Vroeg in de ochtend vertrokken we vanuit 't Vat richting Ston Eiland. Jammer genoeg regende het, maar we bleven positief denken. Tijdens onze tussenstop klaarde het weer immers al een beetje op. Toevallig kwamen we daar ook Shera, Sophie en Joren tegen. Drie van onze Belgische vrienden. We aten op deze plaats op het gemak een lekker broodje en reden dan weer verder.

Genieten in het Brokopondomeer
Het eerste wat we deden toen we bij het meer aankwamen, was de prachtige omgeving verkennen. Deze was een beetje spookachtig. Vermits er allemaal dode boomstammen rechtop staan in het water. Het zou zo uit een scène van een griezelfilm kunnen komen.

Al gauw besloten we om onze zwemkleren aan te trekken en een beetje afkoeling in het water te zoeken. Deze had een aangename temperatuur waardoor er van zwemmen niet veel in huis kwam. We ploeterden wat rond in het water en genoten van het uitzicht.

Na het middageten reden we verder richting Brownsberg. De weg hier naartoe was geen lachertje. Alhoewel al het gehobbel erg op onze lachspieren inwerkte. We werden letterlijk van hier naar daar geslingerd door de vele putten in de weg. Af en toe zagen we ook de afgrond gevaarlijk dichterbij komen. Het was een spannende rit!

Beestig Brownsberg
Uiteindelijk kwamen we veilig boven op de berg aan. Daar hoorden we een vreemd geluid. Het waren de brulapen die hoog in de bomen vlakbij ons huisje zaten. Een echt zangspektakel was het niet, maar we verwonderden ons erover hoeveel geluid er wel uit zo'n klein dier kan komen.

Vanuit ons huisje hadden we echter een prachtig uitzicht op het Brokopondomeer. Je kan het bijna niet vastleggen op foto. Hieronder toch een poging:

's Avonds maakten we nog een kleine wandeling door de jungle met als eindbestemming een uitzichtpunt. Helaas werd dit belemmerd door de mist en de gietende regen. Gelukkig kon een lekkere Sotosoep ons opkikkeren. Daarna kropen we lekker vroeg in ons bedje.

20/04: Zwetende lijven
Na een nachtje heerlijk geslapen te hebben, trokken we onze stapschoenen aan. Van onze gids kregen we een wandelstok. We vroegen ons echter af waarom we deze nodig zouden hebben. "We zijn toch helemaal nog niet zo oud?"

Maar na een tijdje werd duidelijk dat je de berg hier niet op of afgeraakt zonder stok. De gladde weg maakt het stappen extra moeilijk. Onderweg had je wel enkele treden, maar deze waren gemaakt op reuzenformaat.

Tijdens het stappen, gaf de gids uitleg over de planten en de dieren die in de jungle leven. Hierbij kwamen we heel wat te weten. Een grappig feit: Hieronder zie je palmbladeren die onder andere gebruikt worden om Tante Erna te bedekken. Onderweg roken we ook af en toe een sterke, doordringende geur. Deze was afkomstig van brulapen. We zagen hen niet, maar kwamen wel andere kleine aapjes tegen.

Uiteindelijk kwamen we, na veel bloed, zweet en nog net geen tranen,aan bij de Irene waterval. Na deze even bewonderd te hebben, besloten we om opnieuw wat afkoeling te zoeken. Het water was echter ijskoud! Helemaal terug fris stapten we vervolgens stevig bergop naar de andere (Leo)waterval. Deze was echter even mooi.

 

Tevreden keerden we terug naar ons verblijf. Na een lekkere portie bami en het maken van onze valiezen waren we klaar om terug naar Paramaribo te vertrekken. s' Avonds stapten we nog de laatste energie uit onze benen en eenmaal thuis aangekomen, ploften we in ons bedje neer.

Het was alweer een onvergetelijke trip,

Jungle-knuffels,

Laurine

Muzische zoektocht.

It's our house.

Vanochtend vertrokken we weer naar ons vaste plekje op vrijdag, nl. het ICT lokaal op school. Op de planning stond: Verder werken aan het didactisch materiaal en het uitwerken van onze muzobox. 

Het werd een hele zoektocht om een kartonnen doos te vinden voor ons muzisch project. Uiteindelijk kon de vriendelijk dame van de mediatheek ons uit de nood helpen. Vervolgens stootten we op een volgend probleem, nl. aan verf geraken. Gelukkig kon juf Grachel ons de 'restjes' van haar muurverf bezorgen.

Uiteindelijk besloten we om geen muzobox te maken, maar een muzohuisje. De muren kregen een likje verf en de raampjes werden geschilderd. Volgende week zullen we verder werken aan de bekleding.

Terwijl het huisje droogde, werkte ik de wandplaat rond 'de kringloop van het water' voor het vierde leerjaar af. Hieronder zie je het resultaat na heel wat gezwoeg in de hitte:

Ondertussen maakte Katrien alvast een evaluatiesysteem voor in ons muzohuisje. Het bestaat uit verschillende gezichtjes. Wanneer de leerlingen een werkstuk gemaakt hebben, kunnen ze zo hun mening over het proces en het resultaat handig verwoorden.

Volgende week zullen we dit muzisch project afronden. De tekenjuf kwam alvast eens kijken.  Ze is erg benieuwd naar het resultaat. Wij hopen dat ons huisje haar kan inspireren voor de muzolessen. 

Zo, dat was mijn voormiddag. In de namiddag heb ik alvast mijn zakken gemaakt voor de trip van morgen. Brownsberg, Brokopondomeer en Stone Island, ik heb er heel veel zin in! Volgend blogbericht volgt er een verslagje van de uitstap. 

Muzische groetsels, 

Laurine

Duif die poept in de klas.

Vroeg in de morgen
Na een korte nacht, is het weer vroeg opstaan. Vlug een boterham eten en daarna springen we op onze fiets richting stageschool. Het is echter al zo warm dat ik volledig bezweet toekom. Na de bel en het volkslied starten de lessen.

Onverwachtse wending
Na het maken van de dagelijkse hoofdrekensommen, begin ik met mijn rekenlesje. Dat uiteindelijk een rekenles wordt. De leerlingen hadden sommen (bij ons: oefeningen) opgekregen als huiswerk. Maar slechts 3 leerlingen hadden deze ingevuld. Gelukkig verliep het lesgeven vlot en werkten enkele leerlingen goed mee.

Toch volgde er een sanctie. Ze kregen bijgevolg geen gymles. Vandaar dat meester Marc mij achteraan in de klas vergezelde en even een handje toestak bij het verbeteren van de taalschriften.

Vervolgens verliep de dag nogmaals anders dan gepland. Tijdens de taalles kregen we een onverwachte bezoeker in de klas. Een groot vliegend beest! Grapje, het was slechts een duif. Toch zorgde dit voor heel wat hilariteit. Toen de duif dan ook nog eens 'poepte' in de klas ging men helemaal uit de bol.

Vliegende leerlingen

De dag sloot ik af met een muzieklesje. Ik leerde de leerlingen "Het Vliegerlied" met bijhorende bewegingen. De leerlingen waren enthousiast! Ze wouden bijna gaan lopen met mijn tekeningen die ik gemaakt had bij het liedje. Gelukkig heb ik ze nog kunnen onderscheppen, ha ha.

Hieronder volgt een filmpje:

Het was een bewogen dag in 4B. 
Zonnige groetjes, 

Laurine