De broes in.

Tweedaagse: Matapica
We rusten goed uit en maken ons dan klaar om naar Matapica te vertrekken. Beter bekend als het strand met de zeeschildpadden. Om 10 uur staat onze taxichauffeur Chico vrolijk voor de deur. Nog vlug even Wouter en zijn zus oppikken en dan zijn we helemaal klaar voor. 

Na een korte rit stoppen we bij een plaatsje aan de Surinamerivier. Daar nemen we de boot naar de overkant. Onder een gezellig terras brengt een vriendelijke dame ons het plaatselijk gerecht, roti. We eten onze buik vol en daarna is het tijd om onze tocht verder te zetten.

We stappen in een klein bootje en varen door verschillende smalle kreekjes. De tocht is echt prachtig. Ik blijf me verbazen over hoe mooi de natuur hier is. We passeren o.a. een grote vijver met lelie's. Op een smal stuk moeten we even uit de boot stappen om deze via een soort bruggetje naar de andere kant te trekken.

Na ongeveer een half uurtje komen we op Matapica aan. Daar hangen we onze hangmatten op en besluiten we om even van de zon te genieten. De jongens wagen zich aan een duik in het zoute water, terwijl wij op het strand liggen te zonnen. Rond etenstijd keren we terug. Vervolgens ondergaan we een transformatie.

Dichte schoenen, lange broek, trui... het is allemaal heel erg nodig. We merken het al vanaf het moment dat we in ons bootje stappen. We worden namelijk aangevallen door wel honderden muggen die ons bloed maar al te graag lusten. Ze prikken ook echt overal door! Brrr... Snel vertrekken is de enige oplossing voor het steekgevaarte.

De tocht is een echt avontuur. We vangen o.a. onze eerste kaaiman waarbij de vele omstaanders enkele foto's maken van Marc met zo'n beest. Hij staat nu waarschijnlijk op wel tientallen foto's bij onbekenden. Na de fotosessie vaart onze gids verder. We blijven geregeld met onze boot vastzitten in de mangroven of moeten ons bukken voor laaghangende takken. Gelukkig gebeuren er geen ongevallen.

Eenmaal op onze bestemming aangekomen, wandelen we samen met onze gids langs de kust. Deze komt op een bepaald moment naar ons toegestormd. Hij heeft een schildpad gespot, maar we moeten even wachten tot hij begint aan het graven van een put voor de eitjes. We moeten heel stil zijn. Want als deze verstoord wordt, keert hij terug in het water.

Uiteindelijk mogen we de grote lederschildpad van dichtbij bekijken. We zien hoe deze een grote put graaft en vervolgens haar eitjes erin legt. Het camoufleren van de plek duurt erg lang en daarom besluit onze gids om nog naar een andere schildpad op zoek te gaan.

Deze keer gaat het om een soepschildpad. Ze werd jammer genoeg verstoord, waardoor de schildpad op haar terugweg was naar het water. Ook onze andere schildpad zagen we terugkeren naar de Oceaan.

Na deze belevenis moeten we opnieuw de muggen trotseren. Het is echt een hel op het bootje. Onze gids besluit om in het midden van het moeras even te stoppen en een kaaiman te vangen. Wij slaan ondertussen met onze armen in het rond om de muggen weg te houden. Het moet echt een  vreemd zicht geweest zijn...Gekke toeristen in het moeras.

Uiteindelijk ontsnappen we en vangt onze gids een kaaiman op een andere plek. Met een extra passagier aan boord keren we terug naar Matapica. Daar mogen we opnieuw de kaaimannen vasthouden. Deze keer zijn hun bekjes wel afgeplakt. Gelukkig....We kunnen naar huis terugkeren met al onze vingers.

We sluiten de dag af met een hapje en en drankje en kruipen vervolgens onze hangmatten in. Ik slaap onverwachts goed...

De volgende ochtend is het weer echter totaal omgeslagen. We worden 'overspoeld' door veel wind en tropische regenbuien. Je moet nog maar naar het toilet lopen en je wordt al kletsnat. Ook is er een dode lederschildpad op het strand aangespoeld. Niet alleen wij zijn nieuwsgierig....

Na nog wat uitgerust te hebben, wachten we op onze bootsman. Deze bracht voor ons poncho's mee. We werden omgetoverd tot een soort 'roze clan' met Wouter als hoofdleider in het blauw. Jammer genoeg waren deze olijke pakjes niet helemaal waterbestendig. We komen als nog doorweekt aan.

Er volgt nog één laatste bami en dan terug de boot op en de taxi in. De laatste trip zit er nu definitief op. Maar van één ding ben ik zeker. Ik zal het Surinaamse binnenland nooit vergeten. Hieronder nog enkele sfeerfoto's van Matapica.

 

X,
Laurine

Fort Nieuw Amsterdam

Switi Suriname
De dagen zijn al weer  snel voorbij gegaan. Het laatste weekend hier in Suriname staat reeds voor de deur. Het is nog erg druk geweest. Hieronder kan je een korte 'review' lezen van wat ik zoal uitgespookt heb. 

07/05: Sandalen gezocht
Ik en Katrien besluiten om van deze dag een 'winkeldag' te maken. We lopen de hele stad door op zoek naar bepaalde spulletjes, waaronder sandalen voor Anneke. Het wordt een heuse zoektocht, maar uiteindelijk vinden toch wat we zochten. Tijdens onze stadswandeling worden we voortdurend aangesproken. We krijgen dingen te horen zoals "Hoi poppetjes, blondjes..." 

's Avonds bezoeken we nog een laatste keer TBL Cinemas, ons favoriete uitstapje bij tropisch regenweer. De film die we wouden zien (Iron Man) was jammer genoeg al uitverkocht. Gelukkig was er nog keuze genoeg. Uiteindelijk beken we de nieuwe Scary Movie. 

08/05: Fort Nieuw Amsterdam
Samen met onze nieuwe Nederlandse huisgenote Yvette trekken we erop uit. Door middel van een stadsbus en een boot bereiken we Fort Nieuw Amsterdam. Onderweg zien we verscholen tussen de palmbomen enkele kanonnen staan.

Eenmaal binnen in het Openluchtmuseum genieten we van de prachtige natuur. We maken een wandeling en bezichtigen enkele overblijfselen uit de Tweede Wereldoorlog. Omdat het zo'n warme dag is, moeten we geregeld gaan zitten. In het plaatselijk cafeetje nemen we dan ook iets te drinken. 

Het eerste gebouw dat we op onze wandeling tegenkwamen, was het kruithuis uit 1740. Hier werd vroeger het buskruit in bewaard. Nu kan je er een tentoonstelling over de Tweede Wereldoorlog en over de oorlog met Korea bezichtigen. 

Tegenover de opslagplaats staan enkele prachtige koetsen. Je hebt ze in allerlei kleuren en zijn echt heel mooi. Ik kan me moeilijk inbeelden dat de mensen zich vroeger zo verplaatsten. 

In het Museum bevindt zich ook een grote rijkdom aan fauna en flora. Ik kon het niet laten om even in een boom te kruipen. Met m'n slippers aan werd het slechts 'een poging tot'...

Verderop kwamen we opnieuw een oude opslagplaats tegen. Binnenin is deze helemaal versierd met kindertekeningen. Rond het huisje bevindt zich een prachtige vijver met hele grote lelie's. Je zou bijna denken dat je op de bladeren kan lopen. We hebben dit bij nader inzien toch maar niet uitgetest. 

Soms zagen we ook hele rare dingen. Zoals op de foto hieronder. Een boom waarin allerlei lege flessen Parbobier hangen. Het nut, geen idee, misschien is het gewoon een bizarre manier van 'versiering'? 

In het midden van het terrein staat ook een grote (voormalige) gevangenis. Hierin bevinden zich nu allerlei tentoonstellingen van foto's en schilderijen. Vroeger zaten hier de krijgsgevangenen in opgesloten. Wanneer iemand een zware betreding begaan had, werd deze persoon in de isoleercel gestopt. Een klein, stinkend kamertje vol ongedierte. Dit gebeurde voor minstens 6 dagen, maar ik zou het er nog geen dag volhouden. 

In de tuin stonden ook heel veel oude kanonnen. Ik probeerde deze 'op te tillen'. Het is echter zo zwaar dat er totaal geen beweging in het kanon komt. Je krijgt er enkel stijve armspieren van en een rood hoofd. 

Nadat we volledig het museum volledig bezichtigd hadden, was het tijd om terug naar huis te gaan. Onderweg kwamen van alles tegen: Een begraafplaats, prachtige huisjes, kleurrijke bloemen... We zagen ook dit vreemde tafereel om Suriname schoon te houden: 

Uiteindelijk kwamen we een bus tegen die ons oppikte en naar een andere stopplaats bracht. Van daaruit reden we opnieuw met een busje over de brug terug de stad in. Het was een leerrijke dag waarbij we meer te weten kwamen over hoe de Surinamers de oorlog beleefd hebben. 

X, 

Laurine

End of stage.

Vreemd afscheidsgevoel

Vandaag is het echt onze laatste stagedag. Met een beetje een dubbel gevoel vertrekken we naar ons schooltje. Daar nemen we afscheid van de directie, de leerkrachten en de kinderen... 

We namen lekkere Belgische chocolaatjes mee voor de directeur. Deze zal hij delen met de leerkrachten. Hij vertelde dat hij heel blij is met onze bijdrage van de voorbije drie maanden. Hij bedankte ons en wenste ons veel succes met de verdere studies. 

Ook de leerkrachten waarbij we stage gelopen hebben, vergaten we niet. We gaven hen een kaartje ter bedanking. Daarna verdeelden we enkele snoepjes onder onze leerlingen waarmee ze heel blij waren. We kregen ook enkele leuke Surinaamse cadeautjes waaronder een sleutelhanger, een magneet... en nog vele andere. Hieronder zie je enkele afscheidsfoto's...

Met juf Grachel (5B).

Met juf Beverly (5A).

Met juf Saskia (4A).

Van de andere leden op school namen we ook vlug even afscheid. Ze wensten ons allemaal veel succes in de verdere toekomst en vroegen of we niet terugkwamen naar Suriname. Wie weet... over enkele jaren. 

Sinds kort is er ook een eetkraampje op de school. Hier verkopen ze echt bijna alles...bami, rijst, kip... Vermits we dit in België niet hebben, was het voor ons echt genieten tijdens de speeltijden. Ook de leerlingen vinden het reuze fijn. 

Op de terugweg naar huis maakte ik eindelijk ook een foto van een echte Surinaamse tandartspraktijk. Ik wou dit al zolang doen voor het thuisfront en bij deze.... Speciaal voor mama, papa en zus:

In de namiddag zijn Katrien en ik nog eens gaan 'shoppen'. We kwamen uiteindelijk met (bijna) lege handen thuis. Maar we hebben wel enkele leuke ideetjes opgedaan voor onze zussen. De stadswandeling heeft dus toch wat opgebracht.... 

Vanavond gaan we Iron Man 2 bekijken en daarna kruipen we in ons bedje.

Het was een drukke dag.

X, 

Laurine

Planking aan het zwembad.

Het is een mooie zonnige dag. Ideaal om aan het zwembad door te brengen. Voor onze huisgenotes Lindsey en Rosalie is het de laatste dag. Daarom trekken we met heel ons huisje erop uit. 

Aan 'De Zin'

We genieten van het frisse (jammer genoeg niet zo propere) water en proberen aan de rand van het zwembad nog een beetje bij te bruinen. Bij dit weer lukt dat aardig. We voelen ons ook terug 10 jaar jonger in het water en doen enkele spelletjes met de bal, ha ha. Daarnaast bouwen we een toren van drie verdiepingen en doen de jongens nog enkele pogingen tot 'salto'. Wat voor heel wat kwade blikken van de omstaanders zorgde. Sommige mensen wouden namelijk gewoon rustig een boek lezen. Maar dat was buiten Marc en Lennard gerekend.

Zanzibar in Suriname. 

Na een lange dag in het water gaan we 's avonds smullen in het Pannenkoekenhuisje. Daar zien we nog enkele stagiaires. Ik geniet van een heerlijke zoete pannenkoek met ijs en slagroom. We sluiten deze drukke dag af in de 'Zanzibar' en drinken een zoete cocktail buiten onder het terrasje. 

Zomerse groeten, 

Laurine

Luieren in de hangmat.

Op zoek...
Lekker lang uitslapen en daarna maken we ons klaar om de stad in te trekken. We gaan op zoek naar sportmateriaal voor ons schooltje. Dit is echter niet zo gemakkelijk als gedacht. We zoeken in bijna alle sportwinkels naar degelijke touwen, maar uiteindelijk komen we met lege handen terug. Gelukkig konden we wel een voetbal voor de kinderen vinden. We geven onze zoektocht echter nog niet op. Maandag proberen we het nog eens...

Shop 'til you drop
's Middags trekken we samen met 'het huisje' erop uit. We speuren enkele winkeltjes af. Uiteindelijk koop ik een kleurrijke nieuwe T-shirt. Heel zomers! Wat vandaag zeer toepasselijk is, want het weer is hier echt prachtig.

'Patat'
In de namiddag doen we het rustig aan. Ik besluit om even uit te rusten in de hangmat. Vanavond zullen we lekkere frietjes eten gemaakt door Rosalie en Lindsey. Onze 2 huisgenoten die maandag reeds naar België vertrekken. Daarna zullen we misschien nog een keer iets gaan drinken in 't vat. We zien wel wat de avond brengt....

x,
Laurine

Het einde nadert.

Deze ochtend fietsten we voor de laatste keer met onze 'boekentas' richting stageschool. Het is haast niet te geloven hoe snel het hier voorbij is gevlogen. Het was een mooie, unieke periode die ik niet snel zal vergeten.

Papierwerk 
In de voormiddag lieten we nog enkele evaluatiedocumenten invullen. Zo werden we o.a. beoordeeld voor ons muzoproject en besprak ik samen met juf Saskia mijn voorleesproject. De leerkrachten waren allemaal positief. Maandag zullen we nog een laatste keer terugkeren naar de school om afscheid te nemen en het aangekochte sportmateriaal af te geven. Dan zit de stage er definitief op.

Verfrissende duik
Straks zullen we waarschijnlijk gaan zwemmen. Het weer is hier echter nog steeds even wisselvallig (Veel tropische buien afgewisseld met zon.), maar we zullen het er toch op wagen...

Wisselvallige groetjes,
Laurine